Een boom is in de eerste plaats niet gemaakt om gesnoeid te worden, maar vraagt in zijn ontwikkeling tot volwassen boom veel ruimte. Dit kan in onze woon- en werkomgeving nogal eens leiden tot conflicten met andere ruimtegebruikers. Om deze conflicten zo veel mogelijk te beperken kan men niet anders dan boomverzorgende maatregelen toepassen.

Kennis van de fysiologie van wondreacties bij bomen, zoals vastgelegd in het CODIT -model (Compartimentalisation Of Decay In Trees, dr. Alex Shigo 1959), leert ons waar, wanneer en hoe er in een boom gesnoeid moet worden. Zo ontstaan verschillende snoeimethoden die verdeeld worden over twee perioden : de winter en de zomer.

Verantwoord terugsnoeien van knot- en leivormen teneinde nalatige snoei te voorkomen in functie van de veiligheid van de boom. Het stimuleert de boom grotere hoeveelheden waterlot aan te maken, wat noodzakelijk is voor zijn voortbestaan. Geknotte en gekandelaberde hoogstammen zijn onderhevig aan regulier onderhoud (sleunen of terugsnoeien) omdat sterk ontwikkelde waterloten gemakkelijk uitbreken (zwakker ingeplant omdat de scheut ontstaat vanuit het cambium en windgevoeliger omdat waterloten een groter blad aanmaken).

- kandelaren, kandelaberen en toppen van volwassen hoogstammen zijn erg   omstreden verjongingsmethoden die bomen sterk kunnen verzwakken   en/of doen afsterven en worden bijgevolg door ons NIET uitgevoerd.

- jeugdsnoei (groeistimulatie)

- begeleidingssnoei (opkronen en het verwijderen van slecht groeiende   takken zoals vb. plakoksels en dubbele toppen)

- verwijderen dood hout om veiligheidsredenen

- reguliere onderhoudssnoei

- verjongingssnoei (technieken om de verouderingsverschijnselen bij oude   bomen af te remmen, vb. perifere vingersnoei, kroonverlichting)

Alle achterstallige snoei die deze methoden omvat gebeurt in de zomer, indien nodig in fasen. Wij passen deze snoeitechnieken toe met respect voor de boom (takkraagsnede) en de uitgangspunten zoals omschreven in de Fauna- en Florawet.